สาธารณรัฐจีน หรือไต้หวัน เป็นหนึ่งในรัฐที่มีระบบประกันสุขภาพครอบคลุมประชากร และผู้มีสถานะเป็นผู้มีถิ่นอาศัยในประเทศทั้งหมด ระบบประกันสุขภาพถ้วนหน้าของไต้หวันเริ่มขึ้นเมื่องปี 1995 ถูกบริหารผ่านกองทุน National Health Insurance ซึ่งอยู่ภายใต้ Ministry of Health and Welfare ก่อนหน้าการปฎิรูป ความครอบคลุมของประกันสุขภาพมีลักษณะเลือกกลุ่ม และมุ่งเป้าไปยังประชากรบางกลุ่มที่มีความสำคัญต่อการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ และความมั่นคงของรัฐ การขยายความครอบคลุมของระบบประกันสุขภาพ เริ่มขึ้นภายใต้บรรยากาศของการเปิดกว้างทางการเมืองในช่วงปลายทศวรรษ 1970 จนถึงทศวรรษที่ 1980 ที่นำไปสู่การเลือกตั้งฝ่ายบริหารโดยตรงในปี 1996 พรรคชาตินิยมจีน (Kuomintang: KMT) ซึ่งถืออำนาจแบบเบ็ดเสร็จตั้งแต่ปี 1949 จึงกลายเป็นผู้ผลักดันการปฎิรูประบบ เพื่อแย่งชิงความได้เปรียบทางการเมืองในสนามการเมืองที่มีความแข่งขันสูงขึ้น ไต้หวันจึงเป็นอีกตัวอย่างหนึ่งที่แสดงให้เห็นว่า วิวัฒนาการของระบบสุขภาพ เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับบริบททางการเมืองของประเทศ
จีรวรรณ หงษ์ทอง
กัญญา อภิพรชัยสกุล
ปัทมา ว่าพัฒนวงศ์
มงคล ธงชัยธนาวุฒิ
กฤตยา อาชวนิจกุล
มนสิการ กาญจนะจิตรา
ฉัตรชัย วัฒนไชยประทีป
เฉลิมพล แจ่มจันทร์
ณปภัช สัจนวกุล
มนสิการ กาญจนะจิตรา
ปิยวัฒน์ เกตุวงศา
ณปภัช สัจนวกุล
ปราโมทย์ ประสาทกุล
สักกรินทร์ นิยมศิลป์
อมรา สุนทรธาดา
สักกรินทร์ นิยมศิลป์
ศุทธิดา ชวนวัน
สุภรต์ จรัสสิทธิ์
วรชัย ทองไทย
วรชัย ทองไทย
สักกรินทร์ นิยมศิลป์
อมรา สุนทรธาดา
สักกรินทร์ นิยมศิลป์
ณัฐจีรา ทองเจริญชูพงศ์,สิรินทร์ยา พูลเกิด
มนสิการ กาญจนะจิตรา
จรัมพร โห้ลำยอง,ศิรินันท์ กิตติสุขสถิต
ปราโมทย์ ประสาทกุล
สุริยาพร จันทร์เจริญ
สาสินี เทพสุวรรณ์,สิรินทร์ยา พูลเกิด
สุภรต์ จรัสสิทธิ์
นงนุช จินดารัตนาภรณ์
สาสินี เทพสุวรรณ์
สุพัตรา ฌานประภัสร์