การระบาดของไวรัสโควิด-19 ส่งผลกระทบอย่างรุนแรงทั่วโลก ข้อมูลจากเว็บไซต์ Worldometers เมื่อวันที่ 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2563 จัดลำดับประเทศ 4 อันดับแรกที่วิกฤติที่สุด คือ สหรัฐอเมริกา สเปน อังกฤษ และอิตาลี โดยเฉพาะอิตาลีที่สถานการณ์รุนแรงอย่างต่อเนื่อง ตั้งแต่เริ่มต้นการระบาด ปัจจุบันมีจำนวนผู้ติดเชื้อ 219,070 ราย และผู้เสียชีวิต 30,560 รายเพื่อให้ผู้อ่านได้ผ่อนคลายลงบ้าง ผู้เขียนขอแบ่งปันเรื่องราวเบา ๆ ของโมรันดิ (Morandi) นักผจญภัยวัย 81 ปี ซึ่งอยู่คนเดียวบนเกาะบูเดลลิ (Budelli) ที่ห่างไกลแห่งหนึ่งของอิตาลี แต่เกาะติดสถานการณ์การระบาดของโควิด-19 จากหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นและสื่ออื่น ๆ

 
Morandi และชีวิตที่ lock down หรือ social distancing ครบ 30 ปีแล้ว
ภาพโดย: https://www.theatlantic.com/international/archive/2016/08/italy-mediterranean-budelli-environment/495521/

โมรันดิ อดีตครูที่ชื่นชอบการผจญภัยท่องทะเลปีละครั้งเพื่อเยือนหมู่เกาะที่ห่างไกล เขาตั้งใจล่องเรือไปหมู่เกาะพอลินีเซีย (Polynesia) โดยออกเดินทางจากบ้านเกิดที่เมืองโมเดนา (Modena) ภาคเหนือของประเทศอิตาลี ตั้งแต่ พ.ศ. 2532 แต่พลัดหลงไปติดเกาะบูเดลลิในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ซึ่งปัจจุบันเป็นเกาะส่วนตัวของเศรษฐีจากนิวซีแลนด์ที่ประมูลได้ด้วยราคา  3 ล้านยูโร

โมรันดิ หลงใหลธรรมชาติของเกาะแห่งนี้และไม่เคยคิดถึงการหาทางกลับบ้านหรือติดต่อกับครอบครัว นับแต่นั้นมาจนเวลาล่วงเลยมา 30 ปีแล้ว ปัจจุบันโมรันดิ อายุ 81 ปี สิ่งที่ทำให้เขามีความสุข คือ การได้ทำหน้าที่ไกด์สมัครเล่นแต่ทำจริง อธิบายให้นักท่องเที่ยว (ไม่อนุญาตค้างคืนบนเกาะ) เข้าใจถึงระบบนิเวศพืชพันธุ์ไม้ต่าง ๆ ทั่วเกาะบูเดลลิที่มีพื้นที่ประมาณ 1.6 ตารางกิโลเมตร ให้คำแนะนำวิธีว่ายน้ำลัดเลาะซอกหินที่ไม่รบกวนสัตว์ขนาดเล็ก หรือ กระทบกระแทกโขดหิน การจรดเท้าบนหาดทรายสีชมพู (ที่คาดว่ามีแห่งเดียวในโลก) ที่ไม่ทำลายความสวยงามของธรรมชาติ ไม่เด็ดดอกไม้เพียงชื่นชมกลิ่นสีแล้วโยนทิ้งอย่างไร้ค่า งานอดิเรกที่โปรดปรานอีกอย่างของเขา คือ การเก็บขอนไม้ หรือเศษกิ่งไม้มาตกแต่ง หรือสลักเป็นงานศิลปะสำหรับขายนักท่องเที่ยว และนำรายได้ทั้งหมดบริจาคองค์กรการกุศลต่าง ๆ มีนักท่องเที่ยวเคยถามโมรันดิว่า เขาต้องการของฝากอะไรบ้าง คำตอบ คือ ขนมปัง ผลไม้ และหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นเมอร์โต (Mirto) ก็วิเศษสุดแล้ว

นักข่าว CNN Travel ขอสัมภาษณ์เขาเมื่อเดือนมีนาคมปีนี้ ผ่านโทรศัพท์เคลื่อนที่ เกี่ยวกับการระบาดของโควิด-19 ในหลาย ๆ เมืองของอิตาลีซึ่งมีมาตรการ lock down เพื่อลดความเสี่ยง โมรันดิติดตามเรื่องนี้โดยตลอดจากสื่อต่าง ๆ ผ่านระบบมือถือ อุปกรณ์การสื่อสารดังกล่าวช่วยให้เขาได้รู้เรื่องราวภายนอกจากการอ่านผ่านแอปพลิเคชันต่าง ๆ

เปรียบเทียบกับช่วงเวลา 10 ปีแรกที่ใช้ชีวิตอยู่บนเกาะบูเดลลิที่ไม่สามารถติดต่อกับใครได้เลย เขาให้ข้อคิดว่า ทุกคนต้องมีสติเพื่อการอยู่รอด ความกลัวทำให้ชีวิตยากลำบากขึ้น แม้ว่าการอยู่บ้านเป็นเวลานาน ๆ อาจเป็นสิ่งที่ไม่คุ้นเคย เปรียบเทียบกับตนเองในช่วงฤดูหนาวที่หฤโหด ต้องอยู่ในบ้านแรมเดือนซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ไม่อยากนึกถึง โมรันดิประเมินว่า ตนไม่มีความเสี่ยงเรื่องโควิด-19 เพราะอยู่คนเดียวบนเกาะที่ห่างไกลจากโลกภายนอก

โขดหินและหาดทรายสีชมพู จุดเด่นสำหรับนักท่องเที่ยวจากแดนไกล
ภาพโดย: https://edition.cnn.com/travel/article/italy-hermit-coronavirus/index.html

รัฐบาลท้องถิ่นของแคว้นซาร์ดิเนีย มีนโยบายต้องการรวมเกาะบูเดลลิ ให้เป็นส่วนหนึ่งของวนอุทยาน La Maddalena National Park ซึ่งต้องระดมทุนเพื่อซื้อเกาะจากเจ้าของเดิม ปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐานทั้งหมดเพื่อรองรับการท่องเที่ยวโครงการดังกล่าวจะมีผลเชิงกฎหมายต่อการพักอาศัยของ นักผจญทะเลอย่างโมรันดิ เนื่องจากการอยู่ลำพังขัดต่อข้อกฎหมายด้านความปลอดภัยสำหรับผู้สูงอายุ ผู้บริหารท้องถิ่นของแคว้นซาร์ดิเนียได้มีความพยายามที่จะจัดตั้งโครงการอนุรักษ์นิเวศบนเกาะบูเดลลิ โดยขอการสนับสนุนจากกองทุนต่าง ๆ เพื่อให้มีผลต่อการจ้างงานโมรันดิเป็นพนักงานประจำโครงการที่เหมาะสมกับวัย และไม่ขัดต่อข้อกฎหมาย อย่างไรก็ตามยังไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ สำหรับโครงการดังกล่าว

นักผจญทะเลสูงวัย แสดงจุดยืนหนักแน่นว่า จะไม่ไปอยู่ที่ไหนทั้งสิ้น เกาะบูเดลลิเป็นทุกอย่างแห่งจิตวิญญาณที่เขาอยู่มานานถึง 30 ปี

ทำใจเบา ๆ เข้าใกล้ธรรมชาติมาก ๆ เหมือนโมรันดิ เพื่อลืมโควิด-19 กันสักระยะ