สาธารณรัฐจีน หรือไต้หวัน เป็นหนึ่งในรัฐที่มีระบบประกันสุขภาพครอบคลุมประชากร และผู้มีสถานะเป็นผู้มีถิ่นอาศัยในประเทศทั้งหมด ระบบประกันสุขภาพถ้วนหน้าของไต้หวันเริ่มขึ้นเมื่องปี 1995 ถูกบริหารผ่านกองทุน National Health Insurance ซึ่งอยู่ภายใต้ Ministry of Health and Welfare ก่อนหน้าการปฎิรูป ความครอบคลุมของประกันสุขภาพมีลักษณะเลือกกลุ่ม และมุ่งเป้าไปยังประชากรบางกลุ่มที่มีความสำคัญต่อการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ และความมั่นคงของรัฐ การขยายความครอบคลุมของระบบประกันสุขภาพ เริ่มขึ้นภายใต้บรรยากาศของการเปิดกว้างทางการเมืองในช่วงปลายทศวรรษ 1970 จนถึงทศวรรษที่ 1980 ที่นำไปสู่การเลือกตั้งฝ่ายบริหารโดยตรงในปี 1996 พรรคชาตินิยมจีน (Kuomintang: KMT) ซึ่งถืออำนาจแบบเบ็ดเสร็จตั้งแต่ปี 1949 จึงกลายเป็นผู้ผลักดันการปฎิรูประบบ เพื่อแย่งชิงความได้เปรียบทางการเมืองในสนามการเมืองที่มีความแข่งขันสูงขึ้น ไต้หวันจึงเป็นอีกตัวอย่างหนึ่งที่แสดงให้เห็นว่า วิวัฒนาการของระบบสุขภาพ เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับบริบททางการเมืองของประเทศ
มนสิการ กาญจนะจิตรา
ปัทมา ว่าพัฒนวงศ์
เฉลิมพล แจ่มจันทร์
กฤตยา อาชวนิจกุล
ณปภัช สัจนวกุล
ณปภัช สัจนวกุล
ฉัตรชัย วัฒนไชยประทีป
มงคล ธงชัยธนาวุฒิ
มนสิการ กาญจนะจิตรา
กัญญา อภิพรชัยสกุล
วรชัย ทองไทย
สักกรินทร์ นิยมศิลป์
ปราโมทย์ ประสาทกุล
ปราโมทย์ ประสาทกุล
สักกรินทร์ นิยมศิลป์
สักกรินทร์ นิยมศิลป์
สุภรต์ จรัสสิทธิ์
สักกรินทร์ นิยมศิลป์
อมรา สุนทรธาดา
ศุทธิดา ชวนวัน
อมรา สุนทรธาดา
สุภรต์ จรัสสิทธิ์
เฉลิมพล แจ่มจันทร์
วรรณี หุตะแพทย์
ปาริฉัตร นาครักษา,สิรินทร์ยา พูลเกิด
ปราโมทย์ ประสาทกุล
เฉลิมพล แจ่มจันทร์
ปราโมทย์ ประสาทกุล
กัญญา อภิพรชัยสกุล
ศุทธิดา ชวนวัน
กัญญาพัชร สุทธิเกษม