อ.ดร.จิตรสุดา ลิมเกรียงไกร คณะสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล
อาหารสามารถแก้ปัญหาสังคมได้จริงหรือไม่? ปัญหาสังคมเป็นปัญหาที่มีรากฝังลึก การแก้ไขปัญหาจึงต้องใช้ระยะเวลาที่ค่อนข้างนาน กิจการเพื่อสังคมหรือ Social Enterprise (SE) คือธุรกิจที่จัดตั้งขึ้นโดยมีเป้าหมายหลักที่ชัดเจนคือเพื่อแก้ปัญหาสังคมและสิ่งแวดล้อม โดยสามารถสร้างรายได้ให้กับธุรกิจในระดับที่สามารถดำเนินธุรกิจต่อไปได้ด้วยตนเอง และทำให้การแก้ปัญหาสังคมและสิ่งแวดล้อมมีความยั่งยืนมากขึ้น กิจการเพื่อสังคมในประเทศไทยส่วนใหญ่อยู่ในอุตสาหกรรมอาหาร อย่างไรก็ตามพบว่ายังมีปัญหาในการเปลี่ยนความคิดและพฤติกรรมทั้งของผู้ผลิตและผู้บริโภค ซึ่งสร้างความท้าทายที่สำคัญต่อการแข่งขันในตลาดให้กับกิจการเพื่อสังคมในอุตสาหกรรมอาหาร
Facebook Link: https://fb.watch/3fwl9WhZuR/
นุชราภรณ์ เลี้ยงรื่นรมย์
รีนา ต๊ะดี
สิรินทร์ยา พูลเกิด
อมรา สุนทรธาดา
สักกรินทร์ นิยมศิลป์
ปัทมา ว่าพัฒนวงศ์
ปราโมทย์ ประสาทกุล
ปราโมทย์ ประสาทกุล
นุชราภรณ์ เลี้ยงรื่นรมย์
อมรา สุนทรธาดา
ณปภัช สัจนวกุล
วรรณี หุตะแพทย์,ศิรินันท์ กิตติสุขสถิต
จรัมพร โห้ลำยอง
ศิรินันท์ กิตติสุขสถิต
ปราโมทย์ ประสาทกุล
ปราโมทย์ ประสาทกุล
อมรา สุนทรธาดา
กฤตยา อาชวนิจกุล
มนสิการ กาญจนะจิตรา
เฉลิมพล แจ่มจันทร์
วรเทพ พูลสวัสดิ์
สุรีย์พร พันพึ่ง
มนสิการ กาญจนะจิตรา
ปัณณวัฒน์ เถื่อนกลิ่น
ปราโมทย์ ประสาทกุล
จงจิตต์ ฤทธิรงค์
ศิรินันท์ กิตติสุขสถิต
ปราโมทย์ ประสาทกุล
อมรา สุนทรธาดา
ปราโมทย์ ประสาทกุล
ปรกชล อู๋ทรัพย์
สุดปรารถนา ดวงแก้ว